هر چه می خواهم تمِ وبلاگ رو عوض کنم دستم نمی رود...
هیچ عکسی را جایگزین عظمت این دربرگیریِ هستی نمی بینم!
.
.
.
دانستن اینکه همه اتفاقات با تقدیر و پله پله می افتد بسیار مهم است.
اینجوری که قوانین را ببینی، جهاد نرم، خودش می شود یک قانون اصلی در هستی.
و رعایت عقبه ی امور و همچنین گام به گام دیدن رسیدن به نتایج می شود یکی اصل.
در بد شدن و خوب شدن این می شود یک حُکم.
چه بسا اگر آنی خوب شود آن هم به اعتبار نیت و اراده ی انجام عمل و اینکه خدا اصل را بر خیر و خوبی و هدایت شدن گذاشته است،
آنی انسان بد نمی شود.
کلا همه چیز نرمِ نرم است.
به نرمیِ بدنِ یک کرم.
افتاد؟
